Ο κάτοχος μιας οδοντιατρικής κλινικής στο Σίδνεϊ της Αυστραλίας ζήτησε από ένα αρχιτεκτονικό γραφείο να του φτιάξουν μια κλινική με δύο εισόδους και δύο σημεία υποδοχής, χωρίς όμως να εμποδίζεται η μετακίνηση των πελατών και να μην επηρεάζεται η ευρυχωρία στο εσωτερικό της κλινικής.
Το εγχείρημα ήταν εξαρχής προκλητικό. Η πρόκληση ενισχύθηκε όταν στην διαδικασία κατασκευής της κλινικής εμφανίστηκε μια κολόνα υποστήριξης από μπετό η οποία δεν μπορούσα να γκρεμιστεί και στεκόταν καταμεσής της κατασκευής.
Οι προσπάθειες επίλυσης του εν λόγο ζητήματος έφεραν ένα εντυπωσιακό αποτέλεσμα φτιαγμένο από ξύλο και με εντυπωσιακό design. Το κατασκεύασμα μοιάζει να “ρέει” από το ταβάνι και ενώ χωρίζει τον χώρο στα δύο δεν αποτρέπει την μετακίνηση των πελατών από το ένα σημείο στο άλλο. Οι εικόνες νομίζω μιλάνε από μόνες τους:
