Ο φόβος των παιδιών για τον οδοντίατρο.
Τι φοβουνται τα παιδια;
Έχει αποδειχθεί επιστημονικά ότι όταν ένα παιδί πρόκειται να επισκεφθεί τον οδοντίατρο έχει στρες και αισθάνεται φόβο και αγωνία. Ανεξάρτητα από το αν αυτά τα συναισθήματα εκδηλωθούν ή όχι, αφορούν τόσο συγκεκριμένα πράγματα όπως τις ενέσεις, τα οδοντιατρικά εργαλεία και μηχανήματα, τους θορύβους, τις μυρωδιές κ.α., όσο και πιο γενικευμένες καταστάσεις όπως το άγνωστο, τον πιθανό αποχωρισμό από τους γονείς, καθώς και τον πιθανό πόνο.
Απο που προερχεται ο φοβος των παιδιών;
1. Από τους γονείς. Μερικές φορές οι γονείς, και ιδίως η μητέρα τρέφει άγχος ή φόβο για τον οδοντίατρο, τα οποία συναισθήματα επηρεάζουν άμεσα το παιδί, αφού μεταδίδονται ακόμα και από την εμβρυική ηλικία, όπως υποστηρίζουν πολλοί επιστήμονες.
2. Από την ηλικία του παιδιού. Όταν είναι πολύ μικρό ένα παιδί δεν μπορεί να κατανοήσει την ανάγκη οποιασδήποτε θεραπείας και γι’αυτό αναπτύσσει ανησυχία και στρες.
3. Από ιστορίες άλλων. Πολλές φορές συμμαθητές, φίλοι αλλά και άλλοι άνθρωποι μέσα από το περιβάλλον συχνά μεταφέρουν τρομακτικές ιστορίες σχετικά με τους οδοντιάτρους επηρεάζοντας τα παιδιά και μεταδίδοντας τους το φόβο. Συχνά, αυτός ο φόβος είναι πιο έντονος, καθώς το παιδί τον διογκώνει ακόμη περισσότερο στη φαντασία του.
4. Από προηγούμενες δυσάρεστες εμπειρίες. Έχει αποδειχθεί ότι προηγούμενες τραυματικές εμπειρίες των παιδιών σε κάποιο άλλο οδοντιατρείο ή παρεμφερή χώρο έχουν αρνητική επίδραση στο παιδί.
Πως αντιμετωπιζεται;
Προσέγγιση του παιδιού:
Ο παιδοδοντίατρος χρησιμοποιώντας ψυχολογικές τεχνικές, τεχνικές συμπεριφοράς και ειδικό λεξιλόγιο για να περιγράψει τη θεραπεία, μπορεί να αλλάξει την εικόνα της οδοντιατρικής διαδικασίας από επώδυνη και αγχώδη σε απλή και αποδεκτή για το παιδί.
Φυσικά, η επιτυχία του παιδοδοντιάτρου δεν εξαρτάται μόνο από την τεχνική αλλά και από την ικανότητα να κερδίσει την εμπιστοσύνη και τη συνεργασία του παιδιού για όλες τις απαραίτητες επισκέψεις έως ότου ολοκληρωθεί η θεραπεία.
Σε αυτόν το σκοπό βοηθά η κατάλληλη διαμόρφωση του ιατρείου ώστε να είναι ένας χώρος ευχάριστος, φιλικός και προσαρμοσμένος στις παιδικές ανάγκες.
Τεχνικές:
1. Πες – Δείξε – Κάνε.
2. Απευαιθητοποίηση.
3. Χρήση προτύπου. (Η μητέρα αποτελεί το ισχυρότερο πρότυπο.)
4. Απόσπαση προβολής με προβολή DVD αγαπημένων παιδικών ταινιών.
5. Εγκαθίδρυση εμπιστοσύνης.
6. Θέσπιση ορίων στη συμπεριφορά του παιδιού.
7. Καταστολή.
Πηγή: http://newssalonika.blogspot.gr/2016/07/blog-post_343.html
main οδοντίατρος παιδιά παιδοδοντίατρος φόβος
Last modified: July 28, 2022
