Η αδαμαντίνη είναι ο σκληρότερος ιστός του σώματος και αρχίζει να σχηματίζεται όταν ο άνθρωπος είναι ακόμη έμβρυο. Εξειδικευμένα κύτταρα στο δόντι που ονομάζονται αδαμαντινοβλάστες σχηματίζουν την αδαμαντίνη απελευθερώνοντας μεταλλικές ενώσεις φωσφορικού ασβεστίου σε ένα είδος «σκαλωσιάς» από πρωτεΐνες που τις μετατρέπει σε ράβδους αδαμαντίνης.
Όταν τα δόντια μας σχηματιστούν πλήρως, αναδύονται μέσα από τα ούλα ενώ τα κύτταρα που σχηματίζουν την αδαμαντίνη πεθαίνουν καθιστώντας αδύνατη την αναπαραγωγή της αργότερα. Στην πορεία της ζωής του ανθρώπου οι ποσότητες αμύλου και ζάχαρης που καταναλώνει βοηθούν στη συγκέντρωση βακτηρίων και οξέων, τα οποία σιγά σιγά καταστρέφουν την αδαμαντίνη των δοντιών, με αποτέλεσμα την ανάγκη σφραγισμάτων.
Επιστήμονες του Πανεπιστημίου του Όρεγκον με επικεφαλής τη Χρύσα Κιούση και τον Μαρκ Λιντ εντόπισαν το γονίδιο που ευθύνεται για την ανάπτυξη της αδαμαντίνης, το Ctip2.
Ο έλεγχος του γονιδίου αυτού σε συνδυασμό με τη χρήση βλαστοκυττάρων μπορεί να καταστήσει πραγματική δυνατότητα την τεχνητή δημιουργία λειτουργικών δοντιών. Επίσης μπορεί να γίνει ενίσχυση της υπάρχουσας αδαμαντίνης, κάνοντας παρελθόν την τερηδόνα και τα σφραγίσματα.
Η έρευνα βρίσκεται ακόμα σε εξέλιξη με την ελπίδα ότι σύντομα θα είναι εφαρμόσιμη σε ανθρώπους.
Διαβάστε περισσότερα εδώ.
αδαμαντίνη βλαστοκύτταρα Ελληνίδα επιστήμων
Last modified: January 16, 2015
